Pentax Auto 110

2025

Niesamowicie zaawansowany system dla formatu 110

Muszę powiedzieć, że ten aparat, a w zasadzie kompletny system, to jedno z moich największych zaskoczeń fotograficznych. Pojawił się na rynku w 1979 roku zupełnie niespodziewanie, bowiem był to okres, kiedy format 110 odchodził w niepamięć i całkiem niedługo miał zniknąć z rynku. To jednak nie koniec zaskoczenia. Ogromna większość aparatów dla formatów 110 to proste konstrukcje typu wyceluj i strzelaj bez żadnych specjalnych zaawansowanych rozwiązań czy możliwości kreatywnych. Pentax 110 to zupełnie inna bajka. To dojrzałe rozwiązanie typu SLR (lustrzanka jednoobiektywowa) i to w dodatku z wymiennymi obiektywami.

W przeciwieństwie do tradycyjnego podejścia konstrukcji obiektywów, przysłona znajduje się w korpusie aparatu tuż przed obiektywem. Ułatwiało to bardzo budowę obiektywów, ale oczywiście ograniczało jednocześnie ich możliwości do stałego zakresu przysłon, a mianowicie f/2.8 do f/13.5.

Aparat wyposażony jest w bardzo jasny wizjer z systemem ustawiania ostrości na bazie pola dzielonego, który doskonale się sprawdza i nie stwarza najmniejszych problemów.

Pentax auto 110 - © 2025 Tomasz Ryś

Obiektywy Pentax auto 110 - © 2025 Tomasz Ryś

Filtry i soczewki Pentax auto 110 - © 2025 Tomasz Ryś

Pentax auto 110 z lampą i przewijakiem - © 2025 Tomasz Ryś

Pentax auto 110 manual - © 2025 Tomasz Ryś

Pomiar światła oparty jest o TTL, a dobór ekspozycji jest dość zaawansowany od 1/750 sek. dla f/13.5 do 1 sek. dla f/2.8. Co ciekawe aparat rozróżniał dwie czułości materiału 110, a mianowicie 100 ASA i 400 ASA. Jak to robiono? Na bazie konstrukcji kasety, choć Kodak wprowadzając to rozróżnienie nie ogłosił tego jako standard. Po prawej stronie kasety, na jej krawędzi znajduje się pionowy występ – taka pionowa belka – szersza dla czułości 100 ASA, a węższa dla 400 ASA. Jeżeli zatem kaseta była w stanie przycisnąć odpowiedni czujnik w korpusie aparatu to ładunek był interpretowany jako 100 ASA. To nie koniec komplikacji. Ponieważ czułość ładunku 110 nie była precyzyjnie określona (czy też ustandaryzowana) bo większość aparatów w ogóle temat czułości nie interesował, interpretacje czułości pozostawiono producentowi aparatu. Pentax dla teoretycznie czułości 100 ASA uznał, że będzie to interpretował jako 80ASA. Obecnie jedynym producentem materiałów 110 jest Lomography oferując maksymalną czułość 400 ASA. Takie kasety też mają szerszą belkę zatem, jeżeli chcemy, aby ładunek był interpretowany przez TTL jako czułość 380ASA możemy spiłować krawędź.

System pomiaru TTL zasilany jest dwoma bateriami A76 umieszczonymi w korpusie aparatu, ale pod zamkniętą pokrywą. Oznacza to, że gdyby baterie się wyczerpały, a w aparacie mielibyśmy ładunek jeszcze ze zdjęciami do wykonania, to powstałby mały problem.

Aparatem fotografuje się bardzo przyjemnie. Jedyne co nieco irytuje to fakt, iż błonę musimy przesunąć poprzez podwójne użycie dźwigni na prawy kciuk. Ja kupiłem Pentaxa w zestawie obejmującym:

•   Korpus aparatu Pentax 110 auto.
•   Lampę błyskową AF130P z futerałem. Zasilana jest dwoma bateriami AA. Lampa dobierała siłę błysku automatycznie w zakresie 0.8 do 4.6m.
•   „Winder” pozwalający automatycznie przesuwać film po zrobieniu zdjęcia. Nie wiem jakim cudem działa on poprawnie także w odniesieniu do ustawienia pierwszej klatki. Licznik zdjęć bazuje oczywiście na tradycyjnym okienku pokazującym nadruk na taśmie papierowej. Zasilanie „przewijaka” oparto o dwie baterie AA.
•   Pierścień redukcyjny do statywu z szerszym gwintem.
•   Obiektyw 24mm (zakładając mnożnik 2.5 odpowiada to obiektywowi 60mm dla pełnej klatki 35mm) z pomiarem odległości od 0.35m do nieskończoności.
•   Obiektyw 18mm z pomiarem odległości 0.25m do nieskończoności.
•   Obiektyw 50mm z pomiarem odległości 0.9m do nieskończoności.
•   Filtr UV 30.5mm.
•   Soczewka T43 (Close-Up - makro) 37.5mm.
•   Soczewka S16 (Close-Up) 25.5mm.
•   Soczewka S31 (Close-Up) 25.5mm.
•   Filtr SKY LIGHT (żółty) 25.5mm.
•   Soczewka W21 (Close-Up) 30.5mm.
•   Soczewka T86 (Close-Up) 37.5mm.
•   Filtr UV 25.5mm.
•   Smycz nadgarstkowa do apratu.
•   Instrukcja obsługi w języku szwedzkim.
•   Opakowanie zestawu.

Poniższe zdjęcia wykonane są na materiale Lomography Orca 100 wywołanym w Rodinalu 1+50.