CANON EE17 demi

2025

Canon demi EE17 został wprowadzony na rynek w maju 1966 roku – tak, 60 lat temu! To drugi aparat półklatkowy (stąd w nazwie demi), który znajduje się w mojej kolekcji. W porównaniu z Agat 18K to jednak o niebo solidniejsza konstrukcja. EE17 odnosi się do rozmiaru klatki, bo wbrew powszechnemu mniemaniu pół klatki z 24x36mm standardowego filmu 135 to nie 18, a 17mm bowiem potrzebne jest jeszcze miejsce na separator klatek. Konstrukcja ta zupełnie się nie zestarzała i z powodzeniem może dalej konkurować z wprowadzonym na rynek w 2024 aparatem Pentax 17.

Podstawowe dane techniczne:
•   Półklatkowy aparat na film 135, co w przypadku 36 pełnych klatek daje min. 72 zdjęcia.
•   Obiektyw Canon SH 30mm f/1.7. Przysłona skalowana na wartości: 1.7; 2.8; 4; 5.6; 8, 11, 16.
•   Tryb AUTO pracuje z priorytetem czasu. Aktualnie dobrana przysłona widoczna jest w wizjerze.
•   Migawka Seiko-sha pracująca w zakresie 1/8-1/500sek. Wbudowany samowyzwalacz. Synchronizacja z lampą w trybie X.
•   Możliwość korekcji ekspozycji x2 i x4.
•   Manualna nastawa ostrości z oznaczeniem stref widocznych w wizjerze: portret, grupa ludzi, pejzaż. Zakres regulacji ostrości od 0.8m do nieskończoności.
•   Pomiar ekspozycji czujnikiem CdS. Zakres czułości: ASA 25 do 400 (pokrętło skalowane też w DIN).
•   Samozerujący się licznik zdjęć po otwarciu tylnej klapy aparatu.
•   Spust migawki delikatny z nieco zabawkowym dźwiękiem.
•   Naciąg filmu: dźwignia na prawy kciuk.
•   Ręczne zwijanie filmu otwieranym pokrętłem na górnej części obudowy po wciśnięciu przycisku na spodzie.
•   Smyczka nadgarstkowa wkręcana w gniazdo do mocowania statywu.

Canon EE17 - © 2025 Tomasz Ryś

Ciekawym rozwiązaniem, którego nie widziałem w innych aparatach, jest dźwignia dostosowująca „exposure factor”. Posiada trzy nastawy: kropka (czyli zapewne brak ustawienia), „x2”, co zakłada dwa razy więcej światła do zrobienia zdjęcia i „x4”, co zakłada cztery razy więcej światła, niż wynika to z automatycznych ustawień aparatu. Można się zastanowić po co to jest? Otóż, ponieważ pomiar światła realizowany jest przez czujnik umieszczony na zewnątrz obiektywu ustawienia automatyczne będą oczywiście złe, jeżeli założymy na obiektyw filtr. Każdy filtr powinien mieć określony współczynnik kompensacji naświetlenia i do tego właśnie służy ta nastawa. Oczywiście można to realizować także poprzez odpowiednie ustawienia czułości. Przykładowo: exposure factor „x2” oznacza to samo co dwa razy mniejsza czułość filmu (czyli np. zamiast 100ASA, 50ASA). Niestety. Nie przeczytałem instrukcji i nie zauważyłem, że na obiektywie nastawa była w pozycji „x4”. Widać to na zdjęciach testowych – w dużej mierze prześwietlonych.