Zenit E

2025

Wersja olimpijska

Aparat Zenit-E produkowany był w latach 1966 do 1986 w masowej skali, bowiem łącznie wypuszczono na rynek ponad 3 mln sztuk tego typu. Był to pierwszy Zenit ze światłomierzem wbudowanym w korpus, ale odczytującym wskazania nie poprzez obiektyw ale poza nim. Bazował na czujniku selenowym umieszczonym nad obiektywem. Wskazania światłomierza odczytywało się na górze korpusu po lewej stronie. Było to swego rodzaju pokrętło. Po nastawieniu czułości musieliśmy obrócić pokrętło do pozycji kiedy strzałka z kółeczkiem zgrała się z wskazówką wychylenia pomiaru światła. Wtedy na obrotowej skali można było odczytać pary czasów oraz przysłon i wybrać odpowiednią ekspozycję. Zatem zaleta tego światłomierza polegała na tym, że nie musieliśmy używać urządzenia zewnętrznego (co czasami jest wadą) i zawsze mieliśmy go przy sobie.

W lipcu 1980 roku odbyły się Igrzyska Olimpijskie w Moskwie i z tej okazji wprowadzono na rynek specjalną olimpijską wersję Zenit-E, która różniła się od innych jedynie logiem olimpiady umieszczonym na przedniej części korpusu, po prawej stronie.

Zenit E z obiektywem MIR-1 2.8, 37A - © 2025 Tomasz Ryś

Zenit E - © 2025 Tomasz Ryś

Zenit E z obiektywem MIR-1 2.8, 37A - © 2025 Tomasz Ryś

Dane techniczne:

* Lustrzanka jednoobiektywowa na film typu 135

* Migawka szczelinowa z zakresem czasów: 1/30, 1/60, 1/125, 1/250 i B

* Synchronizacja z lampą błyskową (X) przy 1/30 sek. Gniazdo umieszczone na przedniej części korpusu. Możliwość wyboru synchronizacji MF. Stopka na lampę zamontowana na pryzmacie

* Wymienne obiektywy ze standardem mocowania M42

* Ręczne nastawianie ostrości poprzez pryzmat z matówką. Brak pola dzielonego lub innych rozwiązań ułatwiających ten proces.

* Światłomierz selenowy z obsługą czułości filmu od 16 do 500 GOST-ASA

* Ręczny naciąg migawki i przesuw filmu za pomocą dźwigni na prawy kciuk. Spust migawki po prawej stronie z możliwością montażu wężyka spustowego

* Narastający licznik zdjęć bez automatycznego zerowania

* Mechaniczny samowyzwalacz ok. 10 sek.

* Gniazdo do mocowania statywu na spodzie korpusu. To samo gniazdo używane jest do mocowania futerału

Poniższe zdjęcia wykonane są na filmie Fomapan 100 wywołanym w Bellinifoto DF-2 (4 + 4 min) @ 23°C. Użyty obiektyw to MIR-1 2.8, 37A. Tak na marginesie wyposażony jest w dość ciekawy mechanizm "automatycznego" przestawiania przysłony. Jako, że wizjer aparatu bazuje na zwykłym pryzmacie nastawianie ostrości nie jest proste. Możemy się jedynie posiłkować pełnym otwarciem przysłony. Specjalna dźwignia pozwala otworzyć otwór przysłony na maksymalną wielkość, a po ustawieniu ostrości jednym przesunięciem do oporu wrócić do przysłony o wartości dla danej ekspozycji.